Wouter CELIS is al vanaf zijn 16de harpist, pas veel later werd hij zanger/gitarist. Eerst speelde hij (met Tricke Lenaers: gitaar, Marc Gijbels: drums & Patrick Indestege: bas) bij de Rhythm Bombs, maar het liefst is hij vandaag de dag zijn alter ego, de frontman van zijn eigen band, DOGHOUSE SAM. Met de veelzijdige contrabassist/bassist en sessiemuzikant Jacques Chelidonis aka Jack “Fire” O ROONIE (die ooit met Chuck Berry samenwerkte) én Franky GOMEZ (in 2010 de “Beste Drummer van Nederland”) startte Wouter in 2011,  als opvolger van zijn eerdere band, DOGHOUSE SAM & his MAGNATONES om “altijd groot te willen klinken”. Dat het daarna rondom dit trio en de ganse muziekscene tout court stil werd, had o.a. met de moeilijke Covid-jaren te maken, waardoor de vrijheid van eenieder sterk beteugeld werd en podia leeg bleven. Pas vanaf 2022 herleefde de muziekscene langzaam en konden artiesten het publiek via hun muziek -het medium dat zovelen al eeuwen verenigt- weer omarmen. Nadat O Roonie naar Amerika verhuisde, werd Martijn UBAGHS de nieuwe contrabassist van de band en herrees DOGHOUSE SAM & his MAGNATONES in 2023 zowat als een feniks uit de as… Martijn was, zo bleek achteraf, de “missing piece” van de puzzel, de derde ontbrekende musketier, de man die nodig was om het vuur weer aan te wakkeren én om de doorstart te doen slagen.  

Met ‘Buddha Blue’ debuteerden DS&hM in 2012 met verve en werd voor het éérst, hun oldskool R&B gearchiveerd. ‘Knock Knock’ volgde in 2014 en in 2017, op vinyl -een collector’s item!- de 5-track covers-ep, ‘A Doghouse Tribute to the Blues Greats’. Op cd verscheen in november van hetzelfde jaar ook het derde studio album,  ‘Going Places’ (11/17). Het was dan zeven jaar wachten op de opvolger, die op initiatief van move2blues in het MUZEcafé in Heusden-Zolder voorgesteld werd. Op de éérste YouTube promo-video, de titeltrack van hun 4de studio album, zingen ze het -één voor allen en allen voor één- doelbewust: ‘GONE TOO LONG’…

Tijdens een promo-interview dat we recent met Wouter deden, vertelde hij ons over het nieuwe album en tussendoor over HIS MAGNATONES 2.0, enkele interessante dingen: “Live spelen we onze muziek zoals een kok in z’n keuken “à la minute” een gerecht bereidt: spontaan, organisch, brutaal en gedurfd… ‘t schijt hebben aan regeltjes. We dagen elkaar uit en er is veel improvisatie. Omdat we allemaal wat ouder zijn en dingen hebben meegemaakt, brengen we de songs méér doorleefd. Ik denk dat de mensen die oprechtheid, die eerlijkheid merken en appreciëren. Ze voelen de authenticiteit…”.

‘GONE TOO LONG’ is met deze “attitude” opgenomen. Opgenomen in de omgeving van Brustem (Sint-Truiden), in zijn thuis studio… “Zonder een ‘echt’ een plan (aldus Wouter). We hebben gewoon een week samengezeten, heel naturel en spontaan. Het maakt dat de songs ademen en authenticiteit uitstralen…”. Daardoor is alles zeker niet perfect en dat wilden ze geheid niet! “Het voelt geweldig om uit de bocht te gaan, het houdt de dingen spannend, always on the edge…”.  De mix achteraf maakte ook e.e.a. duidelijk: “je hoort (aldus Wouter) de muzikanten op de achtergrond enthousiast roepen, een kruk kraken, iemand hoesten… We hebben het er allemaal bewust ingelaten. Ook bij het uploaden naar de streaming platforms, want we wilden absoluut géén beter klinkend, méér mainstream geproducet album...”.  

“Gone too Long”, de rockende en erg aanstekelijke titelsong, die via alle streaming platforms en YouTube als éérste gepromoot werd, maakte enkele dingen al direct snel duidelijk: het wordt een album om naar uit te kijken, want DOGHOUSE SAM & his MAGNATONES 2.0 zijn inderdaad “fresh & brand new!!!”. En de hond die op de video te zien is, heet niet Sam maar Jackie en over zijn rol en concept-input is nagedacht… Ondertussen werd “The Other Side”, de tweede promo video, al uitgebracht om al het positieve nog wat meer in de kijker te zetten.

Met wat verder op de tracklist staat verbaasden Wouter, Franky en Martijn ons nog méér! Voor de éérste keer een Americana en een knap geschreven prachtig countrynummer met telkens pedal steel van Bart Vervaeck (Little Kim Trio, Compro Oro, Jane Spleen…), een slow blues à la lettre met een atypische baspartij, een nummer dat een nieuwe danstrend moet inleiden en uiteraard een typische explosieve Doghouse-boogie. Ik heb het hier dan resp. over “The Other Side”, “Time Well Spend”, “Low Down Dog”, “The Boogaa Hoogaa” en “Shakey Situation”,wanneer het e.e.a. wat moeilijker lijkt. Het resterend nog niet genoemd kwartet, “I’ll Take It”, “Nobody Else Around”, “Good Lookin’ Woman” en “Stompin’” staan resp. voor R&B uit de fifties, die niet vintage maar anno nu klinkt, voor een veelzijdig power nummer met Bas Janssen achter de piano, voor een rocker die drijft op een prima harmonica groove én voor een instrumentale afsluiter, die nog eens laat horen hoe essentieel de blues harp is. Dat de lijm die hier voor de coherentie nodig is, de muzikale veelzijdigheid van deze band is, wil ik afsluitend nog eens benadrukken.

“Het is een feit en met ‘GONE TOO LONG’ bewijzen ze het: DOGHOUSE SAM & his MAGNATONES staan er terug en hoe!...”

Eric Schuurmans

‘GONE TOO LONG’: Track list: 01.Gone too Long* – 02.The Other Side* – 03.I’ll Take It – 04.Shakey Situation – 05.Nobody Else Around – 06.Time Well Spend – 07.The Boogaa Hoogaa – 08.Good Lookin’ Woman – 09.Stompin’ – 10.Low Down Dog (*video) | Music/Lyrics by Wouter Celis, w/ or as [noted] | Credits: Doghouse Sam aka Wouter Celis: vocs, guitar, harmonica / Franky Gomez: drums, percussion / Martijn Ubaghs: double bass & Guests: Bas Janssen: piano, Hammond, Bart Vervaeck: pedalsteel (2) & Eefje Wouters: bvs

Discography DOGHOUSE SAM & his MAGNATONES: 4-Gone too Long [2024] - “BoOom!!!” (“I Didn’t Handle that Well / You’re Mine”) [2019] – 3-Going Places [2017] – A Doghouse Tribute to the Blues Greats (ep,5# - vinyl) [2017] – 2-Knock Knock [2014] – 1-Buddha Blue [2012] - (“Single”)

cd presentatie do. 12/12
MUZE café - Heusden Zolder
gratis inkom!